Mooie interviews en prachtige portretfoto's die mij doen denken aan mijn eigen vader, een echte Indo. Mijn vader groeide op in het Nederlands Indië van de jaren '20 en '30, toen de Hawaïmuziek daar mateloos populair was. Na de oorlog, waarin de Japanners deze muziek verboden, kwam deze muziek naar Nederland.
De groep Kilima Hawaiians werd de bekendste groep van de 'Nederhawai', die gespeeld werd door honderden groepen in die tijd. Sommigen vinden de muziek van deze groep niets meer te maken hebben met de oorspronkelijke vorm, en wordt ook wel denigrerend 'haringhawai' genoemd. Zo'n discussie over de commercialisering van een muziekuiting is gebruikelijk. Maar muziek ontwikkelt zich en verspreidt zich ongebreideld, waarbij allerlei nieuwe vormen ontstaan. Daar is niets mis mee.
Wie de 'echte' Hawaïmuziek hoort wordt bevangen door een verlangen naar een verloren paradijs. Een nieuwe generatie probeert deze kunstvorm levend te houden, zo blijkt uit het artikel. Een mooie traditie die zeker voortgang verdient, wellicht in een nieuwe, moderne vorm.
Letterlijk nu, terwijl ik dit schrijf, treden de Honolulu Kings op tijdens de Tong Tong Fair in Den Haag. Zij wekken de roman Honolulu Kings van Anne-Gine Goemans tot leven. Aan deze roman wordt op deze Fair op donderdag 2 juni verder aandacht besteed, zie dit artikel op de website van Tong Tong Fair.
 |
| Kilima Hawaiians |
