Batik op...... hout?

Veel mensen die batik kennen, denken aan textiel. Dat is niet zo gek gezien de toepassing van de batik techniek de laatste 2000 jaar. Daarom wordt de term 'batik' ook gebruikt voor de stof die met batik techniek is bewerkt, en zelfs voor de stof die met een herkenbaar batikpatroon is bedrukt.
Maar als we dus bedenken dat batik een uitsparingstechniek is die op elke daarvoor geschikt materiaal toegepast kan worden gaat er een wereld open.
Dat hebben ze goed begrepen in het dorpje Krebet nabij Yokyakarta. Daar is het hele dorp, dat zijn brood van oudsher verdient met kunstnijverheid, zo'n twintig jaar geleden massaal overgestapt op het handmatig batikken van houten voorwerpen. Wie dat dorp nu bezoekt weet niet wat hij of zij ziet. Een mooie vondst met geweldige resultaten, van souvenirs tot hele meubels. Natuurlijk hebben wij hier ook de nodige inkopen gedaan. Een bezoek waard!

Het risico van batikken

Op onze inkoopreis naar Java hebben wij ook gebatikt in het atelier van Tanti Syarief in Yogyakarta, waar wij ook mooie gebatikte sjaals hebben ingekocht. Dit valt niet mee, en is ook niet zonder risico's voor de niet geoefende batik-kunstenaar. Het gevaar schuilt in de hete was. Die staat op een kacheltje heet te zijn, en koelt pas af wanneer je de was met een zogenaamde canting op het doek aanbrengt. Dat is een pen met een klein reservoirtje voor de was, en als je de pen dus scheef houdt loopt de hete was er fijn uit, bij voorkeur over je hand.

Dat overkwam mij dus. Een verbrand stukje middelvinger was het gevolg. Maar toen gebeurde het wonder. Ik snelde met haar naar de keuken waar een flesje stond met Chinese tekens op een etiket, en een afbeelding van een bij. Het bleek olie met bijengif te zijn. Ze smeerde wat van deze wonderolie op mijn vinger en een uur later was er helemaal niets meer te zien of te voelen van de brandplek. Ongelooflijk. We gaan natuurlijk op zoek naar dit middel.